تأملاتی درباره‌ی اریش فروم و مارکسیسم
/ کوین اندرسون / ترجمه امین حصوری
مقدمه‌ی مترجم: با پدیدار شدن سایه‌ی مهیب جنگ تازه‌ای در خاورمیانه، شاید بازنشر فارسی گفتاری درباره‌ی انسان‌باوریِ مارکسیستیِ اریش فروم اندکی بی‌تناسب و حتی احساساتی جلوه کند؛ با این حال و با وجود چنین ظاهری، درست به دلیل پیوند ماهوی انسان‌باوری با اندیشه‌ی انتقادی رادیکال، بازخوانی درک فروم از انسان‌باوری مارکس اهمیت می‌یابد؛ چرا که سنت مارکسی مهم‌ترین بستر نظری و تاریخی برای هر گونه اندیشه‌‌ورزی و سیاست‌ورزیِ رادیکال است، که قطعاً امروزه بیش از همیشه به بازسازی و گسترش اجتماعی آن نیازمندیم. به طور مشخص، ضرورت رویارویی با روندی که تحت نام انسان، گفتمانی سرمایه‌دارانه از «حقوق بشر» را دستاویز تداوم جنایت‌های نظام‌مندِ ضد بشری می‌سازد، ایجاب می‌کند که با دیدی ژرف‌تر به مقوله‌ی انسان‌باوری بنگریم. در دوران متأخر، بی‌گمان فروم یکی از پیشگامانی است که ما را به چنین نگاهی دعوت می‌کند.
