زنان پشت حجابهایشان
.
http://bit.ly/1fzh7mC
کیانا به عنوان دختری ایرانی که از محدودیتهای اجتماعی در ایران بهخوبی آگاه بود و همین محدودیتها نیز او را به مهاجرت واداشت، شاید انتخاب موضوع زن و حجاب برایش طبیعی بود. او با این محدویتهای اجتماعی به دنیا آمده، با آن بزرگ شده و هر بار برای بیرون رفتن از خانه روسری سر کرده بود و یا از دست مأموران گشت ارشاد فرار کرده بود، و گاه در مهمانیها نگران شده بود تا مبادا سر و کله مأموران نیروی انتظامی پیدا شود.
دو پروژه از پروژههای عکاسی کیانا به طور مستقیم با حجاب زنان در ارتباط است. پروژه «در پس حجاب» ابتدا به نمایش نافرمانی مدنی ظریفی میپردازد که زنان ایرانی برابر حجاب اجباری از خود نشان میدهند. این مجموعه از عکسهای او حجاب را در زندگی عمومی و خصوصی، در صحنه اجتماع و در میان خانواده نشان میدهد. حجابی که گاه بر عکس نام خودش آشکارکننده دوگانگی رفتار و زندگی ما ایرانیان، به ویژه ما زنان ایرانی است. حجابی که از یکسو گرچه مانع از حضور اجتماعی زنان نشده است، اما از سوی دیگر نحوه تعامل با آن از فرد به فرد و از خانواده به خانواده متفاوت است. کیانا حائری زندگی طیف گستردهای از زنان و دختران ایرانی و ارتباطات آنان را با موضوع حجاب تصویر کرده است.
کیانا متولد سال ۱۹۸۸ در ایران است. وقتی در هفدهسالگی به کانادا رفت هیچ چیزی بهتر از دوربین عکاسی نمیتوانست پلی بین او و دنیای جدیدی باشد که هنوز نمیتوانست بهخوبی با فرهنگ و زبان آن ارتباط برقرار کند. او هنگام تحصیلش در مدرسه هنرهای تصویری در دانشگاه ریرسون، کولهپشتی را بر دوشش انداخت تا به قول خودش به جستوجوی «خانه» برود. بنابراین در جستوجوی زنان ایرانی راهی شهرهای مختلف دنیا شد. او که بیشتر شیفته داستان گفتن است، از دوربین عکاسی به عنوان ابزاری روایی استفاده میکند و دنبال پروژههایی مستند است که پیام اجتماعی داشته باشند.
انتشار این مجموعه از عکسهای کیانا حائری در «لنز»، وبلاگ عکاسی روزنامه نیویورک تایمز، توجه زیادی را متوجه کارهای او و نوع نگاه ویژهاش به مسائل اجتماعی ایران کرد. اینجا نیز او شیوه مواجه دختران و زنان مختلف با حجاب را نشان میدهد. هر دختری در دو حالت عکاسی شده است: حالت اول عاری از هر پوشش و آرایشی، و در حالت دوم در حالی که به شیوه خود حجاب بر سر و آرایش کرده است.
برای مخاطب غربی شاید دیدن تلاش دختران جوان برای استفاده از حجاب به شکل مد روز و برجسته کردن زیباییهای ظاهری با وجود اجبار به استفاده از روسری، جالب توجه باشد. اما سوی دیگر عکسها، دیدن لحظه خصوصی زن ایرانی و دیدن چهره و نیمتنه پوشانده نشده اوست که برای مخاطب ایرانی مانند لحظه کوتاهی از مواجه شدن با هستی زنانه است؛ نه
تنها رها از حجاب، بلکه رها از هر اجبار اجتماعی دیگری که زن را به سوی «زیباتر» ظاهر شدن سوق میدهد. کیانا حائری خودش میگوید شجاعت دخترانی را که حاضر شدهاند بدون آرایش از آنان عکاسی کند میستاید.