علی افشاری
ماجرای صدور قطعنامه راهبردی پارلمان اروپا و واکنش‌های شدید دولت، مجلس و فرماندهان سپاه فرصتی است تا نسبت حقوق بشر ومنافع ملی مورد بررسی قرار بگیرد. پیرامون جایگاه حقوق بشر در سیاست خارجی و یا اساسا سیاست‌ورزی دولت‌مردان، چهار نقطه نظر کلی در جغرافیای سیاسی ایران قابل مشاهده است.
دیدگاه نخست معتقد است حقوق بشر باید به عنوان ملاک اصلی مورد توجه قرار گیرد و تا زمانی که توافقی پیرامون حل معضلات حقوق بشری ایجاد نشده دیگر حوزه‌های سیاست خارجی و مراودات اقتصادی و امنیتی باید به حالت تعلیق در بیایند. این نگاه برخوردی ایده‌آلیستی را در سیاست خارجی دنبال می‌کند که چارچوب مناسبات کنونی سیاسی دنیا برای تحقق آن بسیار تنگ است.
