دیکتاتورها با آزادی های پسوند دار مشکل ندارند، آنها با ” آزادی” مخالفند!
سهیل پرهیزی مدیر مسئول سایت سپیده دم در مورد کمپین آزادی های یواشکی زنان در ایران :
به خاطر دارم حتی در اوج روز‌های جنگ ایران و عراق که پاسداران و بسیجیان از شهر‌های بزرگ گرفته تا شهرک‌های ساحلی با زنجیر به جان مردم میافتادند و می‌گفتند ما شهید ندادیم که شما با این سر و وضع به خیابان بیایید … در همان روز هایی که روسری را با پونز روی پیشانی دختران و زنان می‌‌چسباندند، عده‌ای دیگر از زنان و دختران در گوشه‌ای از سرزمین پهناور ایران در یک خلوتگاه، یواشکی روسری خود را بر میداشتند، عکس می‌گرفتند و عکس‌ها را به دوستان و خانواده خود نشان میدادند … با گذشت ۳ دهه از آن روز‌ها زنان در ایران آزادتر نشدند و هنوز هم به شکل مداوم با خشونت، توهین و تحقیر در رابطه با حجاب خود مواجه‌اند .
حال با این مقدمه مایلم این پرسش را مطرح نمایم با توجه به اینکه زنان حتی در اوج روز‌های سخت گیری در گوشه‌ای کشف حجاب میکردند، کمپین چند دقیقه ” آزادی یواشکی” که بدون آنکه گردانندگان آن به علت‌ها بپردازند و طراحان حجاب اجباری را به مردم معرفی کنند، آیا آدرس غلط دادن به مردم نیست؟
با توجه به اینکه مسیح علینژاد گرداننده این کمپین در تاریخ ۱۲ اسفند ۱۳۸۸ با آوردن مثالی برگرفته از ادبیات محمود احمدی‌نژاد، از اپوزیسیون خارج از کشور انتقاد کرده و از حجاب اجباری دفاع نمود و به نمایندگی از جنبش سبز گفت: کسانی که به خیابان آمدند فقط به دنبال رای خود بودند “مردم انقلاب کردند تا جمهوری اسلامی داشته باشند و حجاب را بیاورند!”
آیا اکنون می‌توانند هدف واقعی خود را از راه اندازی این کمپین به ما بگویند؟ آیا حاضر هستند طراحان حجاب اجباری را به مردم معرفی کند؟
گرچه گردانندگان صفحه “آزادی های یواشکی زنان در ایران” برغیر سیاسی بودن آن تاکید دارند اما سخنان حجت الاسلام کاظم صدیقی امام جمعه موقت تهران در واکنش به بی حجابی را منتشر میکنند لیکن در مورد نقش روحانیون طرفدار خمینی در اجباری کردن حجاب برای زنان سکوت میکنند.
آیا خانم علینژاد حاضر است در آن صفحه “آزادی های یواشکی” به مردم بگوید که حسن روحانی در کتابش اعتراض زنان به حجاب اجباری ر ا به غر زدن تعبير کرد و علی رغم نظر آقای طالقانی كه معتقد به اختیاری بودن حجاب بود گفت: در ستاد ارتش با دوستان تصمیم گرفتیم حجاب الزامی کنیم، که آغازی برای وزاتخانه‌ها و ادارات دولتی باشد …
آیا خانوم علینژاد حاضر است طراحان حجاب اجباری را به مردم معرفی کنند و این ويديوی افشاگرانه در مورد چگونگی اجباری شدن حجاب در ايران را که سال گذشته در تاریخ ۲۵ مهر ۱۳۹۲ منتشر کردیم را در آن صفحه به اشتراک بگذارند؟
http://www.youtube.com/
آیا اگر ما برای حق انتخاب زنان و رسیدن به یک توسعه پایدار قدم برداریم تا در ایران شرایطی فراهم شود که زنان و دختران، همانطور که خانوم علینژاد در غرب حق انتخاب دارند چه زمانی حجاب داشته باشند چه زمانی کلاه سر کنند، یا در وقتی دیگر با دکلته در خیابان قدم بزنند، آنها نیز از این آزادی برخوردار شوند، خواسته ما بر اندازی است؟ آیا بدون تغییر ساختار فعلی ولایت مطلقه فقیه میتوانیم به آزادی پایدار و نه “آزادی چند دقیقه یواشکی” دست یابیم؟ اگر شما هم هدفتان آزادی واقعی برای زنان در ایران هست، و اگر آنطور که ادعا می‌کنید شما مستقل هستید آیا حاضرهستید این مطلب را به همراه این ویدیو در آن صفحه به اشتراک بگذارید؟
