نرگس محمدی؛ تجسم پیگیری و تلاش پیوسته حقوقبشری
نرگس محمدی فعال برجسته حقوقبشر، زندانی سیاسی و روزنامهنگار و عضو سابق «شورایعالی سیاستگذاری ادوار تحکیم وحدت»، نایب رئیس و سخنگوی «کانون مدافعان حقوقبشر» و رییس هیئت اجرایی «شورای صلح ایران» است. او به سبب فعالیتهای متعددش در حوزه حقوقبشر و محکومیتهای طولانی مدتاش، از جمله چهرههای شناخته شده ایرانی در سطح جهان به حساب میآید.
پیشینه
نرگس محمدی متولد اول اردیبهشت سال ۱۳۵۱ در زنجان است. او در خانوادهای مذهبی و سیاسی رشد کرد. پدربزرگش در بازار حجرهای داشت و داییاش شخصیتی سیاسی بود. نرگس دختری بود تپل و خوشخوراک که یخچال خانهشان از دستش در امان نبود. قبل از انقلاب و در دوران کودکی نرگس، داییاش به زندان میافتد و در زندان به سازمان مجاهدین خلق میپیوندد و پس از انقلاب هم پنج سالی را در زندان میگذراند. او از زمان کودکی نرگس تا اکنون که در حجره فرش فروشیای در بازار تبریز مشغول به کار است، اثرگذارترین شخصیت در پرورش منش اجتماعی نرگس بوده است. دایی نرگس که دیگر سالها است از هواداری سازمان مجاهدین دست کشیده، بیش از هر چیز توانسته است دغدغهاش نسبت به کرامت انسانی و زندگی مسالمتجویانه را به خواهرزادهاش منتقل کند. پیش از انقلاب، سازمان مجاهدین در زنجان بسیار سازماندهی شده و گسترده بود؛ تعدادی از اقوام نزدیک نرگس، قبل و بعد از انقلاب به سبب هواداری از سازمان اعدام شدند. این اتفاقات در شکل دادن به شخصیت حقوقبشری نرگس محمدی در سالهای بعد بسیار موثر بوده است.