آنچه در واپسین لحظات ژنو ۵ گذشت، نشان داد دشواری‌های تفاهم هسته‌ای حتی برای توافق موقت بیشتر از آنی است که تصور می‌شد. موضع‌گیری‌های بعد از مذاکره نیز بر فاصله‌ها افزود. بیم‌ها و امید‌ها و وجود فاصله و اختلاف‌نظر‌های حل نشده، موفقیت ژنو ۶ برای پایان دادن موقت به مناقشه هسته‌ای را با تردید مواجه کرده است.
البته شرایط به گونه‌ای است که طرفین ناگزیر از توافق بر سر تفاهم‌نامه اولیه هستند. بنابراین ناکامی احتمالی در ژنو ۶ به معنای بن‌بست در دور جدید مذاکرات نیست. ممکن است در نشست‌های بعدی این اتفاق بیفتد. بنابراین کارکرد ژنو ۶ به احتمال زیاد تسهیل در مسیر توافق مقدماتی است. فرایند دستیابی به تفاهم هسته‌ای مسیر پیچیده و زمان‌بری است.
اکنون توپ در زمین ایران است. بر مبنای گزارش‌ها شکل تصمیم گیری ۱+۵ روش اجماع است. بر خلاف تصور غالبی که وجود دارد، دولت فرانسه تنها طرف مقابل حکومت ایران در دور جدید مذاکرات نیست.
