محمدابراهیم نکونام، مشاور ارشد دادستان کل جمهوری اسلامی ایران که در سال‌های پایانی دهه ۶٠ در نظام جمهوری اسلامی در نظام  قضایی حضور داشته است٬ خاطراتی از نحوه برخورد نظام با سازمان مجاهدین خلق و کشتار بیرحمانه دهه ۶۰ بیان می‌کند.

وی به برخی از ناگفته‌های اعدام‌های آن زمان اعتراف کرده و در عین حال از برخورد سران جمهوری اسلامی دفاع می‌کند.

وی در گفت و گوی مفصلی با سایت خبری میزان می‌گوید: «در قانون مجازات اسلامی وقت عنوان شده بود هر شخص یا گروهی علیه جمهوری اسلامی  اقدام مسلحانه کنند «محارب» هستند. «منافقین» خیلی راحت سوار ماشین و موتور می‌شدند و بدون برنامه‌ریزی قبلی هر کسی که می‌خواستند، به گلوله و رگبار می‌بستند. نظام با این افراد باید چه کار می‌کرد؟ اکثر آنها با اقبال مردم و اراده جدی دستگاه قضایی و حاکمیت یا دستگیر شدند یا در همان سال‌های ۶١ پا به فرار از کشور گذاشتند. اکثر دستگیرشدگان عمدتا هم مرتکب قتل و جنایت شده بودند عمدتا محکوم به اعدام بودند. بعضی از آنها که حاضر به توبه نشدند سال‌های ۶٠ و ۶١ اعدام شدند و حکم اعدام عده زیادی از آنها که با جمهوری اسلامی همکاری می کردند، تقلیل پیدا کرد».