زمین خواری و طرح حذف احتمالی کوی دانشگاه تهران
بیانیه یی از اقدام اعتراضی دانشجویان ساکن در کوی دانشگاه تهران برایتان می گذارم که در آن خبر از زمین خواری و طرح حذف احتمالی این کوی را می دهد ، اقدامی تدریجی مه با قطع درختان آغاز می شود ، همزمان با آن اقدامات رفاهی دانشجویان سلب می شود تا حلقه مکملی برای این طرح باشد ، باید امکانات رفاهی را از دانشجویان سلب کرد تا این کوی دیگر ارزش ماندکاری نداشته باشد ، مماشات با غارت فرجامی نابودی تمام دستاوردهای یک ملت ندارد ، کوی زخمی دانشگاه تهران این بار تمامیت خود را با خطر روبرو می بیند ، وقتی بیانیه دانشجویان معترض را خواندم به دلیل آشنایی با مکانیزمهای خصوصی می دانم که خوابهای سیاهی برای کوی دانشگاه دیده شده است ، بعنوان یک روزنامه نگار سفید خوانی متون کارمن است ، وظیفه ماست که جلوی این غارت را بگیریم و یک میراث تاریخی را برای فرزندانمان حفظ کنیم ، نمی دانم تدبیر و امید تمام تدبیرهایش به نفع غارتگران و ناامیدهایش برای مردم است ، بیانیه را بخوانید خود متوجه مطلب می شوید، گفتنی است این بیانیه را از صفحه سینا ملکی کپی پست کرده ام
ما دانشجوییم!
متن بیانیه دانشجویان کوی دانشگاه تهران در پی اعتراض صنفی دوشنبه 9 آذر:
ما دانشجوییم!
ما دانشجوییم و عرصه دانشگاه هر روز بر ما تنگ تر می شود. هر روز که می گذرد داشته هایی که روزگاری حق طبیعی شمرده می شد از ما سلب می شود و بعد به شکل کالایی دوباره به خود ما فروخته می شود. کار به جایی رسیده است که خود ما نیز فردا در بازارِ رابطه دانشگاه و تجارت فروخته خواهیم شد.
ما دانشجوییم!
ما دانشجوییم و آنچه ما را بر آن داشت تا بعد از ماه ها پیگیری و اعتراضات متوالی صنفی همچون 18 بهمن، 18 اسفند، 19 مرداد و البته ماه ها تحمل تهدید و فشار، مستقیم با مردم و مسئولان سخن بگوییم، چیزی نیست جز انبوه مصائبی که با چوب حراج زدن بر دانشگاه بر ما هجوم آورده است. این بذل و بخشش دانشگاه و آموزش عالی به بخش خصوصی به دست همان کسانی انجام می گیرد که قاعدتا باید اولین حامی و پشتیبان ما باشند. یعنی وزارت علوم و صندوق رفاه دانشجویی. اما افسوس که این دو نهاد پیش و بیش از همه به هستی ما که همان نهاد دانشگاهِ رایگان است حمله ور شده اند.
ما دانشجوییم!
ما دانشجوییم و ماه هاست تنها و تنها به دلیل خواستن حقوق اولیه خود که بنابر نص صریح قانون اساسی باید بی چون و چرا به آن دسترسی داشته باشیم یعنی بهداشت، اسکان، تغذیه و آموزش رایگان، زیر ضرب نهاد¬های امنیتی و فشارهای حراست منکوب شده ایم.
ما دانشجوییم!
ما دانشجوییم و به تمام کسانی که مستقیم و غیر مستقیم در این وضعیت اسفناک دخیل بوده اند هشدار می دهیم. روند کنونی حاکم بر اقتصاد کشور یعنی تعدیل ساختاری و خصوصی سازی افسار گسیخته که نمود آن را در دانشگاه به شکل برون سپاری و باز کردن پای شرکت های پیمانکاری به آن می بینیم، تنها و تنها به یک نتیجه می انجامد و آن تبعیض فاجعه بار در امکان بهره مندی از حق آموزش رایگان و تبعات ناگوار ناشی از آن است. وزارت علوم با سیاست بومی گزینی فرزندان مستعد این کشور را از حضور در بهترین دانشگاه های کشور بازمی دارد با این بهانه که دوری از خانواده باعث مشکلات متعدد و افت تحصیلی دانشجو می شود، ولی همین دانشگاه تهران در جای جای کشور نظیر جزیره کیش پردیس هایی راه اندازی می کند که پرداخت شهریه آن ها فقط در توان قشر ثروتمند جامعه است. آیا افت تحصیلی و آسیب اجتماعی مختص افراد طبقه مستضعف جامعه است و قشر مرفه دچار آسیب نخواهند شد؟
ما دانشجوییم!
ما دانشجوییم و چیزی جز بنیادی ترین و بدیهی ترین حقوق خود را نمی خواهیم. گمان نمی کنیم غذا، خوابگاه و امکانات رفاهی رایگان و حق استفاده برابر از امکانات آموزشی خواسته چنان گرانی باشد که مسئولین اینچنین از شنیدن آن ها هراس دارند.
ما دانشجوییم!
ما دانشجوییم و اعلام می کنیم تا وقتی که این روند دانشجوستیز ادامه دارد مقاومت ما در برابر آن هم زنده خواهد بود. تمام آنچه از ما گرفته شده است باید بی قید و شرط به ما باز گردانده شود و تشکل ها و شوراهای دانشجویی که با رای و نظر ما شکل می گیرند تنها نهادهایی باید باشند که برای ما و سرنوشت ما تصمیم می گیرند.
ما دانشجوییم!
ما دانشجوییم و حق داریم از بودجه های سنگین فرهنگی دانشگاه تهران سهمی داشته باشیم، ما حق داریم فضایی برای فعالیت های فرهنگی و هنری داشته باشیم، ما اجازه نمی دهیم که فرهنگ و هنر دانشجویی به سرنوشت خانه هنرمندان دچار شود.
ما دانشجوییم!
ما دانشجوییم و حق داریم در اندیشه محیط زیست رو به زوالمان باشیم. اجازه نمی دهیم که مسئولین قانون اساسی را نادیده بگیرند و منابع طبیعی که حق نسلهای آینده نیز هست را حراج کنند و ریشه درختان کهنسال امیرآباد را چون درختان چنار ولیعصر و منابع آبی را چون دریاچه ارومیه بخشکانند.
” دانشگاه ملک شخصی کسی نیست و باید برای همگان باقی بماند.”
