اگر شرایط ایران مانند کشورهایی چون عراق و لبنان و صربستان و ونزوئلا و زیمباوه بود، به طوری که احزاب اپوزیسیون مى‌توانستند کاندیداهاى خود را داشته باشند و نهادهاى انتخابى نیز نهادهاى اصلى قدرت بود؛ علی‌رغم تبعیض در انتخابات، از جمله مستقل نبودن کمیسیون برگزارى انتخابات، که گزارشگر بروکینز به آن اشاره مى‌کند، اپوزیسیون باید در انتخابات شرکت مى‌کرد. گذشته از این، شرایطی بسیار محدود‌تر و تبعیض‌آمیز‌تر و دشوار‌تر از شرایط صربستان و عراق و لبنان و ونزوئلا و افغانستان و پاکستان نیز براى نیروهاى سیاسى ایرانى تبدیل به آرزو شده است. آنچه در ایران مى‌گذرد به هیچ وجه ربطى ادامه‌ی مطلب…
