Section:8
در بخش پیشین اشاره داشتم که خود خواهی ،امری منطقی-علمی است. برای این که امر طبیعی به سوی خود و خود خواستن گرایش دارد.اگر چنین قانونی ساری نباشد،خودی نیز نخواهد بود،هویتی شکل نمی گیرد و توسعه و پیشرفتی نیز نخواهد بود.ممکن است از دیگاه اخلاق سنت گرایانهtraditionalism،دعوت به خود و به رسمیت شناختن ان امری مذموم به نظر بیاید ولی این دستورالعمل،ماهیت موضوع را تغییر نمی دهد. حتا کنش های ما ان جا که رنگ و بوی زهد و تقدس به خود می گیرد در جهت سیراب کردن نوعی از خود خواستن است. از دیدگاه من این امر البته فی ذاته مذموم نیست. بلکه موجب تلاش زیادتر ،افزونی ثروت و حاکمیت رفاه وامنیت و عدالت و در نهایت توسعه ی اجتماعی وگسترش زمینه های دموکراسی نیز می شود. زیرا یک جامعه ی فقیر، هیچ گاه به دموکراسی و عدالت نرسیده و در عوض این فقر است که ناعادلانه توزیع می گردد….
