سه سناریوی محتمل ایران فردا

گمانه زنی پیرامون آینده ایران همیشه موضوعی مهم و شایان توجه بوده است. بی ثباتی تقریبا مستمر از انقلاب مشروطه تا کنون که اجازه نداده است ساخت قدرت مشروع و مقبول در ایران معاصر شکل گرفته و تثبیت شود ، تفکر در مورد آینده را به یک نیاز عینی تبدیل کرده است.

 صرف نظر از جنبه های کارشناسی و آگاهی بخشانه این موضوع برای اتخاذ راهبرد های صحیح توسط کوشندگان سیاسی؛ امید آفرینی  واقع بینانه  وجه دیگر  نگاه استراتژیک در تبیین تحولات آینده است.

 اتخاذ راهبرد های مسئولانه و موثر نیازمند ارزیابی درست از وضعیت موجود و  روند های معطوف به آینده است. وضعیت متغیر  و پیش بینی ناپذیر جامعه ایران که هر  آینه انتظار امر غافل گیرانه ای می رود  بحث پیرامون آینده و ترسیم مسیر های ممکن را دشوار می سازد؛ اما غیر ممکن نمی کند. از سوی دیگر  نیاز به آینده نگری وجود دارد و طفره رفتن از آن باعث  بد تر شدن اوضاع می گردد. بدین ترتیب باید کوشید با رصد کردن دقیق و درست و فرا ذهنی روند های موجود  مسیر های کلان پیش روی کشور را شناسایی کرد. بدون نگاه راهبردی و کلان تبیین نقشه راه های موثر ممکن نخواهد شد.