احیای مارکسیسم
1ـ مباحث ” احیای مارکسیسم” ویدئو به زبان انکلیسی با زیر نویس فارسی و نوشته‌های زیر از مازیار رازی.
2ــ نقد “احیای مارکسیسم” مازیار رازی نویسنده اکبر رستمیان . ضمیمه پ د اف.
http://www.youtube.com/watch?
پروژۀ احیای مارکسیستی
متن پیش رو، مربوط به سخنرانی ای است که از سوی رفیق مازیار رازی طی نشست عمومی «احیای مارکسیستی» در لندن (به تاریخ 12 ژوئن 2013)، در مورد فعالیت های این پروژه و ضرورت آن در شرایط کنونی، ایراد شد و اکنون برای خوانندگان نشریه، به فارسی ترجمه و منتشر گردیده است.
***
کسانی که پروژۀ «احیای مارکسیستی» را بنا نهادند، جریان های همفکر سوسیالیستی هستند از فرانسه، ترکیه، ایران و همین جا–انگلستان- که خواهان ایجاد بحث میان جریانات سوسیالیستی در سطح جهانی می باشند.
مازیار رازی: این به خود به خودی باید روشن باشد که چرا ما باید در این زمان، در این برهه از تاریخ مبارزات طبقاتی، مارکسیزم را احیا و بازسازی کنیم و به فعالیت بین المللی زندگی دوباره ببخشیم.
دلیل آن این است که برای توده های کارگر و زحمتکش تحت ستم در سطح جهان، کاملاً روشن است که نظام سرمایه داری بنا به ماهیت خود، به دنبال چپاول آن ها است؛ بانک ها هم به همین نحو، همان طور که بیش از پیش به دنبال بحران نئولیبرالیزم از سال 2008 به این سو عیان شد، در پی چپاول آن ها می باشند.
طی چند سال گذشته، صدها، هزارها و میلیون ها نفر از توده ها برای این که در مقابل این حرکت آشکار بایستند، به خیابان ها ریخته اند. هفته پیش در ترکیه بود و هنوز هم ادامه دارد، پیش از آن در یونان بود و همین طور ادامه دارد: در اسپانیا، ایتالیا، حتی آمریکا، خاورمیانه، آفریقای شمالی…شورش ها، انقلابات در سطح جهانی.
پس این سئوال مطرح است که چرا هیچ گونه انقلاب سوسیالیستی رخ نمی دهد؟
برای ما سوسیالیست ها در نتیجه بلافاصله این سؤال مطرح می گردد که چرا هیچ گونه انقلاب سوسیالیستی نمی شود؟
در این دوران که سرمایه داری- هم از نظر اقتصادی و هم از نظر سیاسی- در بحران بسیار عمیقی فرورفته، دولت به روشنی پشت این اقلیت یک درصدی آمده است و از بانک ها دفاع می کند، سیاست های تضییقی را پیاده می کند و می خواهد که میلیون ها انسان زحمتکش بهای اشتباهات آن ها را بپردازند… و بعد اقدام به دزدی قانونی و چپاول مردم می کنند، مثل «بانک بارکلی» و «HSBC». سپس با تغییر مدیریت و برداشتن یک فرد از مقامش و کاهش دویست، سیصد هزار پوندی از حق الأمتیاز و گذاشتن فرد دیگری به جای او، مسأله را ماست و مالی می کنند.
اتفاقاً من هفتۀ پیش همین جا وقتی سوار مترو بودم، چشمم به روزنامۀ مجانی «مترو» افتاد. در آن آمده بود که این ها مبلغ 500 هزار پوند را به عنوان حق الإمتیاز بین مدیریت پنج بانک تقسیم کرده بودند. این روزنامه از آن جا که مجانی است، توسط صدها هزار عابر در روز خوانده می شود. طنز مسأله این جاست که روز بعد در مقالۀ دیگری در «آپزفم و کپ» به مشکل فقر در انگلستان اشاره کرده و نوشته بود که 500 هزار نفر زیر خط فقر زندگی می کنند، یعنی حتی غذای کافی ندارند.
وضعیت امروز به این شکل است که آن ها با این وضعیت بحرانی، در حال چپاول مردم هستند و در نتیجه مردم به خیابان ها ریخته اند. در چنین دورانی، ما باید موضع خود را بازنگری کنیم.
مارکسیست های انقلابی، در ظرف 30، 40 سال گذشته باید خود را آماده می کردند، به خصوص تروتسکیست ها که باید به طور مداوم برای انقلاب سوسیالیستی آماده شوند. در دوران رخوت، ما وظیفه داریم از فرصت استفاده و خود را آماده کنیم.
اما اکنون که میلیون ها نفر به خیابان ریخته اند…
