احمد فردید، آل احمد غربزدگی را از وام گرفته بود
داریوش آشوری را همگان بیشتر با نوشته هایش درباره زبان، زبان شناسی و زبان باز، “عرفان و رندی در شعر حافظ” و یا ترجمه “چنین گفت زرتشت” نیجه، “شاهزاده” ماکیاولی و دیگر آثار ماندگار ادبیات جهان می شناسند.
اما او شاید یکی از نادر کسانی هم باشد که از سال های ۱۳۴۰ به این سو بحث پیرامون تبار شناسی و هویت روشنفکر ایرانی و نیز خوانش آسیب شناسانه پدیده روشنفکری در کشور ما را چون پرسشی ناتمام پی گرفته است.
