در نقد «بی‌سوادی»

در نقد «بی‌سوادی»

rohaninimeدر نقد «بی‌سوادی»

 
اخیراً آقای  حسن روحانی در دانشگاه گفت میدان را به بیسوادها ندهید!
بی سوادها فریاد برآوردند که چرا توهین می کنی
متن زیر نوشته قاسم توکلی در تشریح و معنای بیسواد است، یعنی هرکه در این تعریف بگنجد.
 
 »بی سوادی» فقط ناتوانی در خواندن و نوشتن نیست، بی سوادی فقط این نیست که «ان. پی. تی» را «امپی. تی» بنویسیم.
امروزه در عرصه سیاست
 بی سوادی، ناتوانی در درک معادلات پیچیده اقتصادی و سیاسی حاکم بر جهان است،
 
امروز بی سوادی ندیدن آمار فساد و جرم و جنایت و تورم و بیکاری و فقر در داخل کشور است.
 
 بی سواد کسی است که رشد اقتصادی منفی ۶ درصد را نمی بیند،
 
بیسواد کسی است که نرخ ۳۵ درصدی بیکاری (در برخی استانهای محروم ۵۰ درصد) را نمی بیند،
 
 بی سواد کسی است که نمی بیند تنها در سال ۹۲ و آن هم تنها در شهر تهران ۲۷۰۰ نفر به علت آلودگی هوا جان باخته اند، آلودگی ای که مهمترین علت آن مصرف بنزین بی کیفیت و غیراستاندارد است. (بنگرید به سخنان رییس کمیسیون سلامت شورای شهر تهران در تاریخ ۷ آذر ۹۲)
 
 بی سواد کسی است که نمی داند راه‌ افتادن سونامی سرطان (با رشد حیرت انگیز ۱۸۱ درصدی در سال ۹۱نتیجه مصرف بنزین غیراستاندارد به‌عنوان سوخت است. (بنگرید به سخنان اخیر موید حسینی سخنگوی فراکسیون محیط‌‌زیست و توسعه پایدار مجلس در گفتگو با روزنامه شرق).
 
 بی سواد کسی است که زندگی ۴۵ درصد مردم ایران در زیر خط فقر (آن هم با آمارهای سال ۱۳۹۱) را مخالف «عزت» نمی داند اما مذاکره با امریکا و پنج بعلاوه یک را مخالف عزت کشور می داند.
 
 بی سواد کسی است که نرخ۵۰ درصدی «شاخص فلاکت» زندگی مردم برایش اهمیت ندارد اما کراوات بستن یک استاد دانشگاه در سوئیس را مغایر آرمانهای انقلاب می داند،
 
بی سواد کسی است که توافق ژنو را «ژنو-چای» (مترادف ترکمنچای) و مغایر با ارزشهای اسلامی می داند اما کاهش سن فحشا به ۱۳ سال و قاچاق دختران ایرانی برای تن فروشی در دبی را مغایر با ارزشهای اسلامی نمی داند.
 
 بی سواد کسی است که با ذره بین بدنبال برجسته کردن معضلات اجتماعی کشورهای اروپایی و امریکا است اما مرگ سالانه ۲۰۰ هزار نفر از شهروندان کشور خود را به دلیل اعتیاد و عوارض سوء آن نمی بیند! (بنگرید به سخنان بابک دین پرست «معاون کاهش تقاضا و مشارکت های مردمی ستاد مبارزه با مواد مخدر»)
 
 
بی سواد کسی است که کسب رتبه سوم از حیث داشتن تورم اقتصادی در میان ۱۶۱ کشور جهان و کسب رتبه ۱۴۴ از میان ۱۷۷ کشور جهان از حیث «فساد اداری» او را شرمنده نمی کند اما از انگلیسی صحبت کردن وزیر امور خارجه خشمگین و شرمسار است.